Het meest vermeldenswaardige nieuws is dat president Joe Biden van de VS een nieuw nationaal doel heeft geformuleerd: in 2030 moet de CO2-uitstoot met 50 tot 52% zijn verminderd ten opzichte van de niveaus van 2005. Daarmee heeft hij een geheel andere weg ingeslagen dan de ontkenning van zijn voorganger dat het klimaat verandert. Tijdens een klimaattop in het Witte Huis die samenviel met World Earth Day in april schetste president Biden een strategie die een enorme verandering in de energie- en transportsector teweeg zal brengen, evenals een versnelde transitie van fossiele brandstoffen naar hernieuwbare energie.
Het nieuwe klimaatdoel van Biden zorgt ervoor dat de VS meer ‘in de pas loopt’ met de EU. Het Europese blok van 27 landen is (eind april 2021) akkoord gegaan met de voorwaarden van een Europese wet waarin wordt geformuleerd dat in de komende tien jaar de emissies ten minste 55 procent moeten worden verminderd ten opzichte van de niveaus van 1990. De doelstelling van de VS is gebaseerd op de emissieniveaus van 2005.
In dezelfde week dat Amerika deze belangrijke aankondiging deed, kondigde het Verenigd Koninkrijk aan dat zij van plan zijn deze zomer in een wet vast te leggen dat in 2035 de CO2-emissie met 78% moet zijn verminderd (in vergelijking met de niveaus van 1990). Dit is een stap vooruit ten opzichte van de vorige doelstelling dat tegen 2030 de emissie met 68% moest zijn verminderd, en brengt het Verenigd Koninkrijk voor meer dan driekwart op weg naar het doel om in 2050 nul uitstoot te bereiken.
Een aantal andere landen lijkt vergelijkbare stappen te willen ondernemen. Het is duidelijk een trend die moet worden verwelkomd. De zittende coalitie van kanselier Angela Merkel in Duitsland zei bijvoorbeeld (in mei 2021) dat zij ernaar streven om tegen 2045 nul broeikasgasemissies te bereiken, vijf jaar eerder dan de vorige doelstelling en de kortste tijdlijn van de belangrijke economieën. Dit is positief nieuws. Maar dit had ook niet langer moeten duren omdat het hoognodig is dat koolstofemissie op de agenda blijft terwijl de wereld uit de lockdown begint te komen.
Hoezo, terug naar 'normaal'?
Een van de positieve ontwikkelingen van de pandemie is dat we allemaal de kans hebben gehad om na te denken over de manier hoe wij ons leven hebben ingericht. De maatschappelijke sneltrein kwam tot stilstand, maar het bleek dat – dankzij nieuwe technologieën en verbeterde breedbandtoegang – veel mensen efficiënt kunnen thuiswerken. Het enorme voordeel hiervan was natuurlijk dat de wereldwijde uitstoot van kooldioxide volgens Carbon Monitor met 6,4% in belangrijke mate is afgenomen – de eerste daling na decennia van gestadige jaarlijkse toenames (1).
Sommige commentatoren dringen aan op een terugkeer naar ‘het oude normaal’, een periode met niet-groene activiteiten – waaronder frequente zakenreizen – die endemische vormen had aangenomen. Dit lijkt een gemiste kans. Er zijn ook geluiden dat werknemers grotendeels terug zouden moeten gaan naar kantoor, hoewel deze gemakkelijk worden overstemd door de plannen van ondernemers die tot op zekere hoogte willen overgaan op hybride werken.
Dat is alleen maar goed nieuws, aangezien modellen die uitgaan van ‘hybride werken’ een gouden kans inhouden om de efficiëntie van gebouwen te verbeteren. Wanneer een bedrijf eigenaar is van zijn faciliteit, dan is er bijvoorbeeld ruimte om werknemers in minder gebieden te laten werken – zodat het gebruik van verlichting en verwarming kan worden verlaagd. Als er minder werknemers in een gebouw zijn, is er ook meer ruimte om werkomgevingen fijner af te stemmen op hun welzijn.
Als toonaangevende provider van gebouwbeheersystemen is het niet meer dan logisch dat ik het transformatieve potentieel van een hoogwaardig GBS zoals Priva Blue ID onder de aandacht breng. Met een flexibele en overkoepelende regeling en bewaking van gebouwsystemen kan een enorme besparing op energieverbruik en -uitgaven worden bereikt.
In bredere zin kunnen bedrijven met nieuwe technologieën ook een substantiële bijdrage leveren aan decarbonisering. Want als één ding zeker is in deze onzekere tijden, dan is het dat mensen en organisaties overal hun aandeel moeten leveren aangezien 2050 steeds dichterbij komt.
